Kolejny tydzień, kolejny rysunek. Tym razem przedstawia dziewczynę w masce, która przestrasza i niepokoi moich domownikow. "Wszystko w porządku, mamo?" – pytają. "W porządku, w porządku" – odpowiadam, choć sama jestem zaskoczona. Temat maski podjęłam z intencją radości i zabawy (zainspirowały mnie weneckie maski balowe) oraz z zamiarem...
To bardzo ważna książka dla mnie, choć trudna i wymagająca ode mnie "nadmiernej czujności." Jest to stan, który według Olivii Laing, jest charakterystyczny dla doświadczenia dojmującej samotności.
"And there you go! Madam de Pompadour is rowing, just as I promised! And so we are, since tomorrow is Monday, and we'll have to 'row, row, row the boat' again. Here's a drawing for you to start the week on a good note."
Sygnatura pod tym rysunkiem mówi: "Jak gdyby nigdy nic," a w piosence grupy Voo Voo Wojciech Waglewski śpiewa: "Jeszcze wszystko będzie możliwe..." Mogłaby to być opowieść o Madame de Pompadour, która umęczona samą sobą na wystawnym obrazie François Bouchera, zapragnęła odrobiny wolności i ruszyła w przyszłość...
Czasami przychodzą do mnie takie chwile, że chciałabym spakować plecak i ruszyć w drogę, zostawiając na krótką chwilę wszystko za sobą. Chciałabym się ukryć, najlepiej w przepastnych ramionach dzikiej natury, żeby jej siła była głośniejsza od moich rozbieganych myśli, żeby jej cisza pomogła poukładać mi wszystko w głowie.
"W malinowym chruśniaku, przed ciekawych wzrokiem,
Jak dobrze wstać,
Skoro świt,
Jutrzenki blask
Duszkiem pić,
Nim w górze tam
Skowronek zacznie tryl,
Jak dobrze wcześnie wstać
Dla tych chwil,
Gdy nie ma wad
Wspaniały, piękny świat,
Jak dobrze wcześnie rano wstać
Jesienia lat.
Otrząsa się
Z rosy bez,
Chcę w taki dzień Odnalezc sie ......
Raptem zaczęła się jesień, a już dni są wyraźnie krótsze i wczesnym wieczorem zapalają się lampy. Pewnie dlatego moje ucho natychmiast wychwyciło słowo "Lanternlight", które wyłoniło się z cichej, niedzielnej piosenki. I zachwyciło mnie. Pomyślałam, że chcę je dla siebie zatrzymać na tę nadchodzącą jesień, a jak się da, to może nawet na długie,...
Rysunek przedstawia Adama i Ewę. Jest to historia o tym, że rajski ogród nosimy w sobie, że jest on dla nas na wyciągnięcie ręki. Oczywiście, trzeba umieć odnaleźć go niczym tajemniczy ogród, i tu sprawy się komplikują. W naszym pełnym okrucieństwa świecie wydaje się to wręcz utopią. Ale na poziomie samotnej wyspy, którą w pewnym sensie każdy z nas...