All posts

"Rzeźbię ciała niekompletne, bo taka jest nasza pamięć — fragmentaryczna, jak wspomnienia i sny."

Dziś kilka słów o Paulu Klee, Wisełce — czyli Wisławie Szymborskiej — oraz szanownym Frąckowiaku, za którym ukrywał się Zbigniew Herbert.

W teatrze ćwiczy się etiudy, wymyślone sceny, które mają za zadanie szlifować warsztat aktora. I tym jest ten rysunek, wymyśloną etiudą – ćwiczeniem, które miało sprawić mi przyjemność i być pretekstem do narysowania drzewa figowego. Jak tu zagrać drzewo figowe? W jakim kontekście je pokazać?

Były takie czasy, kiedy na rozgrzanej sloncem plaży spędzałam z przyjaciółmi letnie wakacje – rok w rok, bez wyjątku. Byliśmy bardzo, bardzo młodzi i do pełni szczęścia potrzebne nam było tylko nasze towarzystwo, morze, plaża i słońce. Nic więcej. No, może jeszcze małe, senne miasteczko tuż nad brzegiem morza, które o czwartej nad ranem oferowało...

Moja obecna lektura to ''Plac zabaw'' Richarda Powersa — autora, którego książki kupuję w ciemno. Powers pisze fantastyczne opowieści! W ''Placu zabaw'' splata ze sobą losy czworga bohaterów: Rafiego, Todda, Evie i Iny. Poznajemy ich dzieciństwo, lata nastoletnie, studenckie i dojrzałą dorosłość — choć nie w sposób linearny. Wspomnienia z...

''Długo czekaliśmy na taką noc letnią,
żeby świat był tylko czernią i srebrem
i żeby cisza
miała zapach jaśminu.'' Galczynski

Dzisiaj rysunek z serii "Kabaret Zielona Gęś", czyli z archiwum.

"Wiem, co czujesz, wiem, czego się boisz."
Takie słowa — według Rity Mestokosho, szamanki z kanadyjskiej Północy i bohaterki najnowszej książki Roberta Macfarlane'a Is a River Alive? — niesie rzeka, gdy staniemy u jej brzegu. To echo głosów tych, którzy żyli przy niej przed nami. Możemy je usłyszeć, bo rzeka ma pamięć. Bo woda jest żywa.

"Żeby zmienić krajobraz na lepszy, trzeba najpierw umieć marzyć – marzyć dobre marzenia."

Na polskie wydanie Kosztów życia składają się trzy eseje: Sprawy, o których nie chcę wiedzieć, Koszty życia oraz Nieruchomości. Razem tworzą spójną opowieść dojrzałej kobiety, która cofa się w czasie i z czułością, ale też z odwagą i prawdą, przygląda się sobie – najpierw jako małej dziewczynce dorastającej w skomplikowanej rzeczywistości...