''Zawsze żyłam w czasie teraźniejszym. Nigdy nie zajmowała mnie kariera, wyzwania, projekcje na przyszłość. Lubiłam malować – malowałam. Byłam więc malarką. Kiedy ludzie pytali: "Jak pani to robi?", odpowiadałam: "Jestem" .'' Leonor Finni
Szkic do tego rysunku powstał jakiś czas temu i został zainspirowany słowami mojej ukochanej książki Bohumila Hrabala „Jaka piękna żałoba”, a dokładnie jej pierwszymi zdaniami, które opisują spotkanie małego Bohumila, głównego bohatera książki, i piaskarza – marynarza, który z niejednego pieca chleb już jadł, czego pamiątką były liczne tatuaże na...
I oto nadeszła ta nieuchronna chwila, w której piórkiem będę opowiadać o Śnie nocy letniej Williama Shakespeare'a. Tytuł prezentowanego rysunku to "Oberon" i rysuję go w chwili, gdy rzuca czar na swoją królową – Tytanię.
Dziś na stronach between wor(l)ds mamy party! A dokładniej — Nina Simone Party!
"To czego nie wiemy, podtrzymuje to co wiemy."
"Rzeźbię ciała niekompletne, bo taka jest nasza pamięć — fragmentaryczna, jak wspomnienia i sny."
Dziś kilka słów o Paulu Klee, Wisełce — czyli Wisławie Szymborskiej — oraz szanownym Frąckowiaku, za którym ukrywał się Zbigniew Herbert.
W teatrze ćwiczy się etiudy, wymyślone sceny, które mają za zadanie szlifować warsztat aktora. I tym jest ten rysunek, wymyśloną etiudą – ćwiczeniem, które miało sprawić mi przyjemność i być pretekstem do narysowania drzewa figowego. Jak tu zagrać drzewo figowe? W jakim kontekście je pokazać?
Były takie czasy, kiedy na rozgrzanej sloncem plaży spędzałam z przyjaciółmi letnie wakacje – rok w rok, bez wyjątku. Byliśmy bardzo, bardzo młodzi i do pełni szczęścia potrzebne nam było tylko nasze towarzystwo, morze, plaża i słońce. Nic więcej. No, może jeszcze małe, senne miasteczko tuż nad brzegiem morza, które o czwartej nad ranem oferowało...